ปรัชญาอินเตอร์เน็ต

อาจารย์สอนปรัชญาเข้าห้องเรียนมาพร้อมด้วยของสองสามอย่าง เมื่อได้เวลาเรียน เขาก็หยิบถังใสๆ ขนาดใหญ่ขึ้นมา ใส่ลูกเทนนิสลงไปจนเต็ม จากนั้นก็ถามบรรดานักศึกษาว่าเต็มหรือยัง นักศึกษาก็ตอบว่าเต็มแล้ว แล้วอาจารย์ก็เทกรวดลงไป ถามนักศึกษาว่าเต็มหรือยัง นักศึกษาก็ตอบว่าเต็มแล้ว แต่อาจารย์ก็ยังเอาทรายเทลงไปอีก คราวนี้เต็มแน่แล้ว (?) ถึงตอนนี้ อาจารย์หยิบขวดน้ำออกมาจากใต้โต๊ะ เทลงไปในถังแล้วน้ำก็ซึมผ่านทรายลงไปจนเต็ม 'เอาล่ะ' อาจารย์กล่าวขึ้น 'ผมอยากให้พวกคุณจำไว้ว่าถังนี้ก็เหมือนชีวิตคนเรา...'

ลูกเทนนิสก็คือสิ่งที่สำคัญในชีวิต เช่น ครอบครัว คู่ชีวิต สุขภาพ ลูก เพื่อนฝูง และสิ่งที่คุณสนใจจริงๆ สิ่งที่ถ้าคุณต้องสูญเสีย ทุกอย่างไป และเหลือแต่เพียงสิ่งเหล่านี้ ชีวิตคุณก็ยังเต็มเปี่ยมอยู่

เม็ดกรวดก็เหมือนสิ่งที่สำคัญรองลงมา เช่นงาน บ้าน รถยนต์

ทรายก็คือเรื่องอื่นๆ ที่เหลือ เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่เราต้องทำและมักจะหมกมุ่น ถ้าคุณใส่ทรายลงไปก่อน คุณก็จะไม่มีที่เหลือให้ใส่กรวดและไม่มีที่ใส่ลูกเทนนิสแน่

ชีวิตของคุณก็เหมือนกัน ถ้าหากว่าคุณใช้เวลาและกำลังให้หมดไปกับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ก็จะไม่มีที่ให้เรื่องที่สำคัญสำหรับคุณ คุณต้องมุ่งความสนใจไปที่เรื่องที่ทำให้คุณมีความสุข เล่นกับลูกๆ หาเวลาไปตรวจร่างกาย พาคู่ชีวิตไปเต้นรำ เล่นเทนนิสสักสองสามเซ็ท คุณยังมีเวลาอกมากที่จะเอาผ้าไปซัก ทำความสะอาดบ้าน จัดงานเลี้ยง ซ่อมแซมอะไรต่อมิอะไร

ดูแลลูกเทนนิสก่อน ดูแลเรื่องที่สำคัญจริงๆ เรียงลำดับความสำคัญให้ดี เรื่องอื่นๆ มันก็แค่เม็ดทราย หรือไม่ก็เป็นแค่น้ำเปล่า ซึ่งแสดงถึง เรื่องไกลตัวที่อาจมาเติมเต็มและเป็นสีสันให้กับชีวิตของคุณนั่นเอง